Beschrijving:
In blauw een pelikaan voedend haar drie jongen en zittend op het nest, alles van zilver, met op de borst drie rode bloeddruppels.
Helmteken: de pelikaan van het schild.
Dekkleden: Blauw gevoerd van zilver.

Dit wapen werd o.a. gevoerd door Cornelis Wyrsema, geboren in 1550 te Maarslag, landbouwer en zijlrechter op Rollingeweer, overleden Maarslag bij Mensingerweer, 23 juni 1609, blijkens een grafzerk te Klein Maarslag. Hij was gehuwd met Anna Dorenbosch, overleden Rollingeweer, 16 april 1600, 50 jaar oud.
De oudst bekende voorvader is Garbrandt Dercks Weersema, geboren in Oostrum 1525 en overleden aldaar 10 juli 1570.

Dit wapen is geregistreerd op verzoek van Garbrand Siert Wiersema, geboren te Haarlem, wonende te Eindhoven, zoon van Otto Wiersema en Antje Bruins.

Registratienummer: NGV 2006.107 - College Heraldiek, Amsterdam, 6 juli 2006

Familiewapen Wiersema

Centraal staat, in de uitbeelding van het lijden van Christus, de pelikaan, die zijn jongen voedt uit een bloedende borst.  De pelikaan immers drukt haar bekzak tegen de borst en zo komt de vis te voorschijn die voor de jongen gevangen zijn. De witte veren van de pelikaan zullen daardoor rood worden gekleurd.
Een legende vertelt, dat een pelikaan met de snavel haar eigen borst kapot prikte en met haar bloed haar jongen voedde, waarmee ze haar kroost tot leven wekte. In de Middeleeuwen werd de beeltenis van de pelikaan gezien als symbool voor Jezus. De opoffering van Jezus, waarbij hij zijn bloed gaf, wordt hier door de pelikaan uitgedrukt. De zorg voor de kwetsbare jongen in het nest verwijst naar christelijke liefde en mededogen voor de zwakkeren in de maatschappij. Een aantal gemeenten in Nederland hebben deze pelikaan in hun wapen, zoals Appingedam, waar overigens in de fraaie Nicolaïkerk de preekstoel rust op de pelikaan met haar jongen.
Ook op gevelstenen zien we de pelikaan met jongen afgebeeld, zoals bijvoorbeeld in het Looiershofje in de Nieuwe Looiersstraat in Amsterdam.

altaarstuk van de schilder Hiëronymus Bosch (ca. 1450-1516)

bron: www.dodenakkers.nl